ဒြန္းစ႑ားႏွင့္ ျဗဟၼာ (ေတာင္စြန္း ဆရာေတာ္)
ဒြန္းစ႑ားႏွင့္ ျဗဟၼာ
ဒြန္းစ႑ားေတြ ဆိုတာ သူမ်ားေတြ ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႕ အသုဘ ရုပ္အေလာင္း ထမ္းလာတာျမင္ေလ သူုက ၿပံဳးေလပဲ။ သူမ်ားငိုေလ သူ႕အတြက္ အက်ဳိးရွိေလကိုးကြ။ ခုလည္း မင္းတို႕က ““စီးပြားရွာ ျပည္နာမွ”” ဆိုေတာ႕ ...
(အဂၢမဟာပ႑ိတ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
မိမိရဲ႕ဇာတိအညာက ဒကာေတြ “ေတာင္စြန္း” ကိုေရာက္လာၾကလို႕ ထုံးစံ အတိုင္း မိုးေလ၀သနဲ႕ စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရးအေၾကာင္း ေမးၾကည့္တဲ႕အခါ ““တပည့္ေတာ္တို႕ဆီမွာေတာ႕ ပဲေစ်း ေကာင္းဖို႕နဲ႕ ဆန္ေစ်း က်ဖို႕ဆုေတာင္းေနၾကရ တာပဲဘုရား။ မႏွစ္ကရၾကတဲ႕ ပဲကေလးေတြ ေစ်းေကာင္းႏိုးႏိုးနဲ႕ ေလွာင္ထားၾကတာ၊ ေစ်းကလည္းတျဖည္းျဖည္း ၾကာေလက်ေလျဖစ္၊ ဒီၾကားထဲ ဆန္ေစ်းက တျဖည္းျဖည္း တက္နဲ႕၊ အနည္းနဲ႕ အမ်ားေတာ့ ခက္ခဲၾကတာေပါ့ ဘုရား””လို႕ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
အနားမွာရွိတဲ႕ ေအာက္ျပည္က ဒကာတစ္ေယာက္က ““ဒီလုိဆို ဦးတို႕နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ နပန္းထလုံးရေတာ့မယ္ ထင္တယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာက အခုဆို ေျမ႔ပဲ၀ယ္ရေတာ့မွာမို႕ ပဲေစ်းေတြက်ပါေစ၊ စပါးေစ်းေတြတက္ပါေစနဲ႕ ဆုေတာင္းေနၾကတာ။ စပါးေလွာင္ထားၾကတဲ႕လူေတြက ခုေနခါ စပါးကို ေစ်းေကာင္း ေကာင္းနဲ႕ ထုတ္ေရာင္းၿပီး မ်ဳိးပဲ ၀ယ္ေလွာင္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကတာ”” လို႕ ရယ္စရာ လိုလိုနဲ႕ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
သူတို႕စကားကို နားေထာင္ရင္း ငယ္ငယ္ကဖတ္ရဖူးတဲ႕ စပါးကုန္သည္ နဲ႕ သားေရကုန္သည္ တို႕အေၾကာင္းကို ေျပးသတိရမိတယ္။ ကိုယ္က၀ယ္ခ်င္တဲ႕အခါ ေစ်းေပါေပါနဲ႕ရဖို ပစၥည္းေတြေပါပါေစလို႕ ဆုေတာင္းၾကရာမွာ စပါးေတြ ေပါပါေစ ဆုေတာင္းသူကို စိတ္ေကာင္းရွိသူ၊ သားေရေတြ ေပါပါေစလို႕ ဆုေတာင္းသူကိုေတာ့ သတၲ၀ါေတြ ေသပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရာက်လို႕ စိတ္ေကာင္းမရွိသူလို႕ သတ္မွတ္ၿပီး၊ အျပန္မွာ ကိုယ္ကေရာင္းခ်င္တဲ႕အခါက်ေတာ့ ေစ်းေကာင္းရေအာင္ ပစၥည္းေတြ ရွား ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းၾကတဲ႕အခါ စပါးကုန္သည္ကို စိတ္ထားယုတ္သူ၊ သားေရ
ကုန္သည္ ကိုေတာ့ စိတ္ထားေကာင္းသူလို႕သတ္မွတ္ကာ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ေနရာအေကာင္း အဆိုးခဲြျခားတည္းခိုခြင့္ေပးတဲ႕ အေၾကာင္းပါပဲ။
ဒီပုံျပင္ထဲမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ့ သတၲ၀ါေတြအေပၚမွာ သက္ေရာက္တဲ႕ ေကာင္းက်ဳးိဆိုးျပစ္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ထားေကာင္းသူ၊ မေကာင္းသူလို႕ ဆုံးျဖတ္ခဲ႕ေပ မယ့္ တကယ္တမ္း အဲဒီကုန္သည္ေတြရဲ႕ စိတ္ထားဟာ သတၲ၀ါေတြရဲ႕ အက်ဳးိကိုငဲ႕ ကြက္စဥ္းစားၿပီး ဆုေတာင္းၾကတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႕ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ပဲ စဥ္းစားၾကတာပါ။ ကိုယ္၀ယ္ခ်င္တဲ႕ လူသုံးကုန္ေတြ ေပါေစခ်င္တာ။ ကိုယ္က ေရာင္းခ်င္ေတာ့ ရွားပါးေနေစခ်င္တာဟာ သူတစ္ပါးနာမွ ကိုယ္ကသာတန္းရမယ္ ဆိုတဲ႕ စိတ္ဓာတ္ပါပဲ။
ဒီလိုစိတ္ထားရွိသူေတြရဲ႕ လက္သုံးစကားကေတာ့ ““စီးပြားရွာ ျပည္နာမွ””တဲ႕ ေလ။ ဒီစကားနဲ႕ပတ္သက္လို႕ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဆုံးမတာ ေလးကလည္း အေတာ္မွတ္သားစရာေကာင္းတယ္။ မိမိအမပူရကို စာသင္ေရာက္ခါစ (၁၃၄၂)ခုႏွစ္ ေလာက္က ဆိုေတာ့ စီးပြားေရးစနစ္ စပ္ကူးမယ္ကူးစမ္းသပ္ေနခ်ိန္ေပါ့။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ တပည့္ရင္းျဖစ္တဲ႕ မႏၲေလးကကုန္သည္ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္က တရားနာခါနီးမွ ကပ္ၿပီးေရာက္လာတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ကန္ေတာ့ၿပီးတဲ႕အခါ ““ဒီလိုပဲဘုရား၊ ခုခ်ိန္မွာ တပည့္ေတာ္ေလွာင္ထားတဲ႕ပစၥည္းေတြကလည္း အျပင္မွာ ရွားပါးေနခ်ိန္ဆို ေတာ့ ေဖာက္သည္ေတြက လက္မလည္ေအာင္ျဖစ္ေနလို႕ မနည္း ျဖတ္ခဲ႕ရတယ္””လို႕ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ““အလုပ္ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္က အနားမယူတတ္ရင္ မေသမခ်င္း ရႈပ္ေနမွာေပါ့ကြာ”” ဆိုေတာ့ ““ဒီလိုလည္း မဟုတ္ေသးဘူး ဆရာေတာ္၊ “စီးပြားရွာ ျပည္နာမွ” ဆိုသလိုပဲ ခုခ်ိန္မ်ဳိးမွာမွ ပိုၿပီး ေရာင္းေကာင္းတာ”” တဲ႕။
ဒကာႀကီးသုံးလိုက္တဲ႕ စကားပုံကို ၾကားလိုက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက သိပ္ၿပီး မႏွစ္ၿခိဳက္တဲ႕သေဘာနဲ႕ ၾကည့္ရင္း ““ေအးသုႆန္မွာ လူေသေကာင္ တူးျမဳပ္ၿပီး အသက္ေမြးၾကတဲ႕ ဒြန္းစ႑ားေတြလည္း မင္းတို႕လိုပဲကြ။ သူမ်ားေတြ ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႕ လူေသအေလာင္း ထမ္းလာတာျမင္ရင္ သူတို႕ကၿပံဳးေနတာပဲ။ သူမ်ားငိုရင္ေလ သူတို႕ ၀င္ေငြေကာင္းေလဆိုသလို ျဖစ္ေနတာကိုးကြ။ ခုလည္းမင္းတို႕ဟာက သူမ်ားေတြ အခက္ေတြ႕ေလ မင္းတို႕က ေပ်ာ္ေလဆိုေတာ့ ဒါ ဒြန္းစ႑ားေပ်ာ္ ေပ်ာ္ေနၾကတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား””လို႕ မိန္႕ၾကားလိုက္ပါတယ္။
ဘယ္ေခတ္၊ ဘယ္အခါ၊ ဘယ္ေနရာမဆို ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႕သလိုၿပဳံးေနေပ်ာ္ ေနၾကသူေတြ ရွားလွတယ္မဟုတ္ေပဘူး။
ဒီလုိ ၿပဳံးနည္း ေပ်ာ္နည္းနဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ၿပဳံးႏိုင္ေပ်ာ္ႏိုင္ပုံ ကို တိပိဋကဓရ “ေယာဆရာေတာ္ဘုရား” မိန္႕ၾကားပုံေလးကိုလည္း သတိျပဳ နည္းယူေစခ်င္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္က -
““ဘယ္သူမဆို ဘယ္လိုအလုပ္ကိုပဲ လုပ္ကိုင္ေနေန ႏွလုံးသြင္းတတ္၊ စိတ္ထား တတ္ရင္ အလုပ္တိုင္းဟာ ကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ သတိပဌာန္ လမ္းစဥ္ဆိုတာ အခ်ိိန္သီးျခား၊ အလုပ္နဲ႕ ေနရာသီးျခားမလိုပါဘူူး။ သတိထားတတ္ရင္ တရားရွိႏိုင္တဲ႕ လမ္းစဥ္ပါ။ ေစ်းေရာင္းသူကလည္း မိမိေရာင္းလိုက္တဲ႕ ပစၥည္းေၾကာင့္ သုံးစဲြသူေတြ အစစ္အမွန္အလြယ္တကူ သုံးစဲြႏိုင္ပါေစဆိုတဲ႕ ေမတၲာစိတ္ထားတတ္ရင္ ပစၥည္းတန္ဖိုးအျပင္ေမတၲာကုသိုလ္ အပိုအျမတ္ရတာပဲ။ မိသားစု တစ္စုအတြင္းမွာပဲ စီးပြားရွာသူကလည္း ““အခုလို ရွာေဖြရတဲ႕အတြက္ မိသားစုေတြ မခ်ဳိ႕မတဲ႕ စားႏိုင္၊ ၀တ္ႏိုင္၊ လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကပါေစဆိုတဲ႕စိတ္ကို ထားလို႕၊ ခ်က္ျပဳတ္ေလွ်ာက္ဖြပ္ရတဲ႕ အိမ္ရွင္မကလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ေဆာင္ရြက္ေပးမႈကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ခင္ပြန္းသည္ႏွင့္ သားသမီးအိမ္သူအိိမ္သားေတြ ဆာေလာင္တဲ႕အခါ အရံသင့္စားႏိုင္ပါေစ၊ အ၀တ္ အထည္ေတြ သန္႕သန္႕စင္စင္နဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ ၀တ္ဆင္ႏိုင္ပါေစ”” ဆိုတဲ႕ ေမတၲာစိတ္ ကေလးထားလိုက္ရင္ ကိုယ့္တာ၀န္ ကိုယ္လုပ္ေနရင္း ေမတၲာ ကုသိုလ္ေတြ ရေနတာပါပဲ။ ဒီစိတ္ကေလး ထားလိုက္ရတဲ႕အတြက္ ပစၥည္းလည္း ပိုမကုန္၊ တန္ဖိုးလည္းေလွ်ာ့မသြားဘဲ ကုသိုလ္အျမတ္ရလိုက္တာပါ””လို႕ ဆုံးမေတာ္ မူပါတယ္။
ဒီလိုစိတ္ထားမ်ဳးိနဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းေရာင္း၀ယ္ စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္ၾက သူေတြဟာ ကာမဘုံု လို႕ေခၚတဲ႕ လူ႕ဘုံလူ႕ဘ၀မွာ ေနရေပမယ့္-
““ျဗဟၼေမတံ ၀ိဟာရ မိဓဓာဟု = အဲဒါ ျဗဟၼာတို႕ရဲ႕ ေနျခင္းမ်ဳိးနဲ႕ ေနထိုင္သူလို႕ ဆိုရမယ္”” လို႕ေမတၲာသုတ္မွာ ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာညႊန္းထားပါတယ္။ ဒီလို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ျပဳလုပ္ၾကတာကို မဂၢက်င့္စဥ္မွာ ““သမၼာအာဇီ၀မဂၢင္””အျဖစ္ ထည့္သြင္းပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ စား ၀တ္ ေနေရးအတြက္အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္း လုပ္ေနတာျဖစ္ေပမယ့္ ဒါဟာ “နိဗၺာန္” ကိုဦးတည္တဲ႕ တစ္နည္းေျပာရရင္ “နိဗၺာန္”ကို အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစတဲ႕အလုပ္လို႕ ဆိုလိုတာပါ။
“တရား”ဆိုတာ “ထိုင္မွ” လို႕ အစဲြသန္ေနသူမ်ား ကေတာ့ဒီစကားကို ဘုရားေဟာ မို႕သာ လက္ခံရေပမယ့္ တယ္ၿပီး ဘ၀င္က်ခ်င္မယ္ မဟုတ္ဘူး။ ဗုဒၶ၀ါဒကို ထဲထဲ၀င္ ၀င္ ေျခေျချမစ္ျမစ္ သေဘာေပါက္မွသာ ဘ၀င္က်လက္ခံႏိုင္မယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ “သမၼာအာဇီ၀” ဆုိတာ “သီလမဂၢင္”ပဲ။ ဒါကို အေျခမခံရင္ “သမာဓိ” ဆိုတဲ႕ စိတ္ထား တည္ၿငိမ္မႈ မရႏိုင္လို႕ မဂ္ဖိုလ္ဆိုတဲ႕ ပညာနဲ႕ အေ၀းႀကီးျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ ဆိုတာ အျပစ္ကင္းသူ ( သီလစင္ၾကယ္သူ) မ်ားမွသာ ျဖစ္ေပၚခြင့္ ရွိတဲ႕ တရားမ်ဳးိျဖစ္တယ္ဆိုတာ သူမ်ားပါးစပ္နဲ႕ လမ္းဆုံးမေနဘဲံ ကိုယ္တိုင္ ဗုဒၶလမ္း စဥ္ကို လက္ခံက်င့္သုံးသူမ်ားသာ သေဘာေပါက္မွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းဆိုတဲ႕အလုပ္တစ္ခု အဆင္ေျပမႈကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ဒြန္းစ႑ားၿပံဳး၊ ဒြန္း႑ားေပ်ာ္ ၿပံဳးေပ်ာ္ေနၾကသူေတြ ရွိသလို ျဗဟၼာၿပဳံး ျဗဟၼာေပ်ာ္ ၿပဳံးႏိုင္ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကသူေတြလည္း ျဖစ္ခြင့္ရွိတယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္ တယ္ ဆိုတဲ႕ မေထရ္ျမတ္တို႕ရဲ႕ ၾသ၀ါဒနဲ႕ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ေဟာညြန္ခ်က္မ်ားကို သေဘာ ေပါက္နားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။
လူယဥ္ေက်းမ်ား၊ ႏိုင္ငံႀကီးသားမ်ား၊ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားရာ ႏိုင္ငံသားမ်ား ပီပီ ““လူ”” ဆိုတဲ႕ ဂုဏ္ကို အေလးနက္တန္ဖိုးထားႏိုင္ၾကဖို႕ပါ။
ဒြန္းစ႑ားၿပဳံး ကို ေရွာင္
ျဗဟၼာထုံး ကို ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစေသာ္။
No comments:
Post a Comment