ဆည္းဆာ
ဆို- ကိုတင္ေဖ
ေမာင္ေမာင္ညြန့္
ဆည္းဆာရိပ္၀ယ္ ေနရီရီလဲ့ တိမ္နီေရာင္ျခယ္ ဟိုေတာင္ဆြယ္က ျပျပမိႈင္း ညေနတိုင္း အံု ့ကာေနေတာ့တယ္။
(ေ႐ႊသားသင္ျဖဴးလားလို ့ ထင္ေယာင္မွားဖြယ္၊ လွမ်ိဳးစံုခင္းက်င္းတဲ့ ေရျပင္ပင္လယ္)၂ သဲသာေသာင္နဲ ့၊ ေငြေရာင္ကမ္းဆြယ္ ႐ြက္ၾကိဳး ဆင္တဲ့ပင္တိုင္၀ါး၊ ကုကၠလင္နဲ ့ လင္းယဥ္ ဖ်ား၀ယ္၊ နာ၀ါေလွမ်ားေတြရယ္၊ ေဆြးသူကို ကယ္ယူပါလဲွ ့၊ လမ္းၾကံဳရင္ေခၚေစခ်င္ရဲ ့ ျပာရီလဲ့ဆည္းဆာ ညေနခ်မ္း၀ယ္၊ ေမွ်ာ္ေလေလ ေမ့ကိုလြမ္းတယ္၊ ကမ္းဆိပ္က, သာယာလွေပတယ္။ ေ႐ႊဟသၤာ ေမာင္ႏွံရယ္၊ ေတာင္ပံယွက္ျပီ၊ လည္ခ်င္းမွီလို ့၊ ခ်ခ်ီခ်စ္ကၽြမ္း၊ ေအာင္ေတာ္သံ ခြန္းတံု ့လွယ္၊ ေနၫိုအိပ္တန္းတက္၀ယ္၊ တူႏႊဲယွက္ကာ ေပ်ာ္ႏိုင္ပါေပတယ္။
No comments:
Post a Comment