ျမန္မာ့ အႏုသဘင္ (၂)
မည္ကဲ့သို ့အလႊမ္းမိုးခံခဲ့ရသည္
အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္မ်ား
ျမန္မာ့အႏုသဘင္ (၂)
သုမဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူၾကပါေစ…။
ေကာင္းျမတ္ေသာ သီလ၊ ေစတနာ၊ ဝီရိယတို႔ျဖင့္ သစၥာရွိစြာ တုိင္းျပည္၏အက်ိဳးကို သည္ပိုးေဆာင္ရြက္၍ အျမဲ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူၾကပါေစ…
..“ျမန္မာ့အႏုသဘင္”..
ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာ ျမန္မာတူရိယာဂီတ၊ ျမန္မာ့မူ၊ ျမန္မာ့ဟန္နဲ႔ အေျခခံက်က် တည္တံ့ခိုင္ျမဲစြာ ရွိသင့္တယ္…။
အဲဒီ့ (ရွွိသင့္)ရွိသင့္တဲ့ကိစၥကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့…. ေဖာ္ထုတ္လို႔ရသမွ် ပညာရပ္ကို ေကာင္းစြာထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္၍ က်ယ္ျပန္႔႔စြာ ျဖန္႔ျဖဴးရမယ္…။
ျဖန္႔ျဖဴးတဲ့အခါမွာ ေသာတရွင္ပရိသတ္အေပါင္းတို႔သည္ ျမန္မာတူရိယာဂီတ ပညာျဖင့္ လိမ္းက်ံ၍ လိုအပ္တဲ့ေနရာမွာ..၊ လုပ္အားနည္းေနတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ.. လုပ္အားမ်ားလာေအာင္ ေသာတရွင္ပရိသတ္တို႔အား သီဆိုတီးမႈတ္၍ ေျဖေဖ်ာ္ရင္း၊ လႈံ႔ေဆာ္အားေပးရမယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ဟာ… အခုအခါမွာ လိုသေလာက္ (လိုခ်င္သေလာက္) ျပည့္ျပည့္စံုစံု မရွိေသးတဲ့ေၾကာင့္မို႔… ထုတ္ေဖာ္ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္က ေတာင္းလာတယ္…။
အဲ့လိုထုတ္ေဖာ္ၿပီး ေတာင္းလာတဲ့ကိစၥဟာ အမွန္အားျဖင့္ကေတာ့… ေစာင့္ဆိုင္းၿပီးေတာ့ ေနရတာ၊ မျပည့္စံုတဲ့အတြက္ ထုတ္ေဖာ္ၿပီး ေတာင္းတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔သိရမွာပဲ…။
ဒီေတာ့ကာ… ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့တူရိယာဂီတပညာဟာ အခုအခါမွာ ဘယ္အဆင့္အတန္းမွာ၊ ဘယ္လိုအေျခအေနနဲ႔ ေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္…။
ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ (ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ာ….) ျမင္ၾကရလိမ့္မယ္…။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာတူရိယာဂီတပညာဟာ မွိန္မွိန္ကေလး… ေငြ႔ေငြ႔ကေလးပါပဲ…။
တကယ္တမ္း ၾကည့္ၾကမယ္ဆိုေတာ့…. တိုင္းတပါးတူရိယာဂီတမ်ားက အေတာ္ကေလး လႊမ္းမိုးလာတာ ျမင္ၾကပါလိမ့္မယ္၊ ၾကားၾကပါလိမ့္မယ္၊ သိၾကပါလိမ့္မယ္…။
တျခားေသာတိုင္းျပည္တစ္ျပည္က ယဥ္ေက်းမႈဟာ (ဟို)တျခားေသာတိုင္းျပည္တစ္ခုကို လႊမ္းမိိုးတယ္လို႔ဆိုတာ…… အေၾကာင္းနဲ႔အက်ိဳးကိို ဆက္စပ္ၾကည့္ရင္… ‘လႊမ္းမိုးခံရတဲ့တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေၾကာင္းေပၚမွာတည္ၿပီးေတာ့၊ အကိ်ဳးျဖစ္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္’…။
လႊမ္းမိုးခံရတဲ့တိုင္းျပည္ဟာ ဘယ္လိုအခါမ်ိဳးမွာ လႊမ္းမိုးခံရမွာလဲလို ့ဆိုေတာ့…. ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ဒီလိုယဥ္ေက်းမႈမ်ိဳး မရွိတဲ့အခါမ်ားေသာ္လည္းေကာင္း (သို႔မဟုတ္) ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ယဥ္ေက်းမႈရွိေသာ္လည္းပဲ၊ ဒီယဥ္ေက်းမႈရဲ႕သတၱိ၊ အေၾကာင္းအရာကို ေကာင္းစြာ မျပည့္စံုသျဖင့္… ထိုပညာကို မျမတ္ႏိုးေသာေၾကာင့္ တိုင္းတပါးပညာမ်ားကို လိုက္စားတယ္…။
ဥပမာ ဆိုပါေတာ့…. (ကၽြန္ေတာ္တို႔) စာမရွိတဲ့လူမ်ိဳး…။
ကိုယ့္စကားသာ ရိွွတယ္၊ စာမရွိဘူး၊ စာကို မတီထြင္ႏိုင္ေတာ့ကာ…… တိုင္းတစ္ပါးသားရဲ႕စာကို ကိုယ့္စာလုပ္ၿပီးေတာ့… သင္ၾကရတယ္၊ (ေလ့လာ)လိုက္ၾကရတယ္…။
တီးလံုးေတးသြားမ်ားကို ၾကည့္ျပန္မယ္ဆိုရင္လည္းပဲ…. ကိုယ့္ဟာကို္ယ္ေတာ့ သီခ်င္းဆိုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တီးလံုးေတးသြား မတီထြင္ႏိုင္ေတာ့… သူတပါး(တိုင္းတပါးသား)ရဲ႕တီးလံုးေတးသြားကို လုိက္ၿပီးေတာ့… ကိုယ့္စာလံုး စကားေတြသြင္းၿပီးေတာ့.. တီးလံုး လိုက္ၾကရတယ္…။
တူရိယာကို တစ္ခါၾကည့္လုိက္ျပန္ရင္လည္းပဲ…. ကိုယ့္တိုင္းရင္းျဖစ္တူရိယာနဲ႔.. ကိုုယ့္အာနဲ႔၊ ကိုယ့္လွ်ာနဲ႔ေတြ႔ေအာင္ တီထြင္ထားတဲ့တူရိယာ သတၱိကို မသိ(လို႔)ေသာ္လည္းေကာင္း (သုိ႔မဟုတ္) မရွိလို႔ေသာ္လည္းေကာင္း… အဲ့ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွွာ သူတပါးတူရိယာမ်ားကို ကိုယ့္တူရိယာလုပ္ၿပီးေတာ့… ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး တီးၾက၊ မႈတ္ၾကရတယ္…။
အဲ့သလို ရွိပါတယ္..၊ ဒီလုိရွိေတာ့ကား…. ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာ ျဖစ္ပ်က္ၿပီးေတာ့ အခုအေျခအေန ေရာက္လာတဲ့အေၾကာင္းကို ဘယ္တုန္းက စၿပီးေတာ့ (ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးေတာ့..) လာတာတုန္းလို႔ဆိုတာ နည္းနည္းျပန္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေၾကာင္း ၾကည့္ၾကဖို ့ လိုၾကတယ္
အဲဒီ့လိုတဲ့အခါ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကာ… ေရွးအခါတုန္းက ျမန္မာ့တူရိယာဂီတပညာဟာ ျမန္မာမႈ၊ ျမန္မာ့ဟန္နဲ႔ အေျခခံက်က်နန တည္တံ့ခိုင္ျမဲစြာရွိတယ္ဆိုတာ ယံုမွားဖြယ္ မရွွိပါဘူး…။
အမွန္ရွိပါတယ္..၊ သို႔ေသာ္လည္း… အခုအခါမွာ ျမန္မာ့တူရိယာဂီတကို လက္ညိႇဳးနဲ႔မ်ား သြားတို႔လိုက္ရင္… ယိုင္ေနတယ္၊ လႈပ္ေနတယ္၊ ေဝေနတယ္… ေတာင္လိုလို၊ ေျမာက္လိုလို… ကိုင္လို႔မရေအာင္ အေျခမ်ိဳး…။
ေစာေစာက (ကၽြန္ေတာ္ အလို) အလိုရွိၾကတဲ့ ျမန္မာ့တူရိယာဂီတပညာကို ထုတ္ေဖာ္ဖို႔ ဥစၥာ မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ အေျခေရာက္ေနတယ္…။
ဒီေတာ့… လြန္ခဲ့တဲ့ႏွွစ္ေပါင္း (၁၄၀)နီးပါးေလာက္က စ..ၿပီးေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ထဲကို တိုင္းတပါးတူရိယာအသံမ်ား ေလျပည္ေလညႇင္းသဖြယ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတိုက္ခတ္ၿပီးေတာ့ ဝင္လာတယ္…။
မင္းတို႔တူရိယာ မတီးရ၊ ဒို႔တူရိယာသာ တီးရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး…။
အင္မတန္သိမ္ေမြ႔ပါတယ္…. ဒီကိစၥမ်ိဳးဟာ…။
အဲ့သည္လိုနဲ႔ ဝင္လာလိုက္တာ…. ႏွစ္ေပါင္း(၆၀)ေလာက္ ၾကာတယ္…။
ေနာက္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့… (လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း(၈၀)ေလာက္ ၾကာတဲ့အခါက်ေတာ့…) ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ခံတဲ့ အေၾကာင္းကိုျပဳ၍… တိုင္းတပါးတူရိယာမ်ားဟာ အရင္ကလို မဟုတ္ဘဲနဲ႔… ခပ္ျပင္းျပင္းကေလး တိုင္းျပည္ထဲကို ဝင္လာတယ္…၊ လက္ခံၾကတယ္…။
ၾကားပါမ်ားေတာ့လည္း နားယဥ္တယ္…၊ ျမင္ရပါမ်ားေတာ့လည္း မ်က္စိယဥ္တယ္ ဆိုတာလိုေပါ့ေလ…။
အဲ့သည္လိုနဲ႔.. နားယဥ္ၿပီးေတာ့လာလိုက္တာ၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း..ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔…. အခုအခါ မ်က္ေမွာက္မွာ…၊ (ေသာတရွင္မ်ား ျမင္ေတာ္မူၾကတဲ့အတိုင္း..) ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္ကို ေရွ႕ေဆာင္ေရွ႕ရြက္ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ခ်ီတက္သြားမယ့္ လူငယ္ကေလးမ်ားလက္ထဲမွာ တိုင္းတပါးတူရိယာမ်ားနဲ႔ သီဆုိတီးမႈတ္ေနၾကတဲ့အခါမွာ… တိုင္းရင္းျဖစ္တူရိယာဆိုတာ ရာခိုင္ႏႈန္းအားျဖင့္ အမ်ားဆံုးႏွစ္ဆယ္ေလာက္ပဲ ပါတယ္…။
တိုင္းတပါးတူရိယာေတြခ်ည္း တီးမႈတ္ေနၾကတယ္…။
မေကာင္းဘူူးလို႔ မဆိုဘူး…၊ သူတို႔ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ဒီတူရိယာမ်ား ႏွစ္သက္ၾကပါသလဲ လို႔ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို (ကၽြန္ေတာ္တို႔) လွမ္းၿပီးေတာ့ ၾကည့္ျပန္တဲ့အခါက်ေတာ့… တိုင္းတပါးတူရိယာကို မက္မက္ေမာေမာ ႏွစ္သက္လာေအာင္ ျမင္တဲ့အခါ… ေဟာ့ဒါေလး တီးခ်င္ရင္ေလ၊ ဒီလိုကိုင္ဗ်…။
ေဟာ့ဒီလို ထိုင္၊ ဒီလိုမႈတ္။ ေဟာ့ဒါက ဘား (Bar) တဲ့၊ ေဟာ့ဒါက ဘိဒ္(Beat)..တဲ့။ ေဟာ့ဒါက မက္ရွား (Measure)..တဲ့။ ဒီဥစၥာက ဖေရ႕စ္(Phrase)..တဲ့။
ဒီလိုကိုက္ညီေတာ့ မွန္သဗ်…။ ေဟာ့သည္လို မႈတ္ေတာ့… မွန္သဗိ်ဳ႕၊ ဟိုလိုမႈတ္ေတာ့… မွားသဗ်လို ့..။
သေဘာတရားနဲ႔ လက္ေတြ႔ က်က်နနကိုင္ျပေတာ့….. ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာရွိတဲ့ လူငယ္ကေလးမ်ားကလည္း အင္မတန္ သနားစရာေကာင္းတယ္…။
တိတိက်က် ခိုင္ခိုင္လံုလံု ေသေသခ်ာခ်ာ ပညာမ်ားကလည္း လိုခ်င္ၾကေလေတာ့… တိုင္းတပါးကတူရိယာ ေသခ်ာတဲ့ဘက္ကို လိုက္သြားတယ္…။
လိုက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ (သူတို႔တူရိယာ) တိုင္းတပါးကတူရိယာနဲ႔… ျမန္မာ့အသံကေလးမ်ား ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ မႈတ္ၾကတယ္..၊ သီဆိုၾကတယ္…။
သို႔ေသာ္လည္း… တူရိယာအသံ ဝဲတာကတစ္ေၾကာင္း…၊ သူတို႔နားမွာယဥ္ၿပီးေနတဲ့ ဝဲတဲ့၊ ေၾကာင္တဲ့အသံကေလးမ်ား နားစြဲေနေတာ့…. ျမန္မာသံ၊ ျမန္မာ့ဟန္ကို ေရာက္မလာပါဘူး…။
အဲဒီ့လိုျဖစ္လာတာအတြက္ကို လူငယ္ေလးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က အျပစ္ဆိုဖြယ္ မရိွပါဘူး…။
သူ႔ခမ်ာမ်ား ႀကိဳးစားၾကပါတယ္…။
အဲဒီ့ေတာ့ ဒီအက်ိဳးအေၾကာင္း၊ ျဖစ္ပ်က္ရတဲ့အေၾကာင္းကို ျပန္ၿပီးေတာ့တစ္ခါ ေရွ႕တစ္ထစ္တက္ၾကဦးစို႔ လုိ႔ဆိုေတာ့… ကၽြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွွာ ျမန္မာ့တူရိယာဂီတသဘင္ပညာသည္ အင္မတန္ နက္နဲ၊ ခက္ခဲ၊ သိမ္ေမြ႔၊ ႏူးည့ံ၊ ယဥ္ေက်းပါတယ္ လို႔႔ဆိုေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားရဲ႕စကားအရ…. ဘယ္ေနရာမွာ ယဥ္ေက်းတယ္၊ ဘယ္ေနရာမွာ နက္နဲတယ္၊ ခက္ခဲတယ္… စသျဖင့္ ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို လူငယ္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကသင္ျပၿပီးေတာ့ ဆံုးမၾသဝါဒေပးၿပီးေတာ့… နည္းစနစ္ျပဖို႔ လိုပါတယ္…။
အဲ့သည္ နည္းစနစ္ျပတဲ့အခ်က္ေတြဟာ လစ္ဟင္းသြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္… လူငယ္ကေလးမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ ေရာက္မလာဘဲနဲ႔… တျခားေရာက္သြားတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုရလိမ့္မယ္…။
သူမ်ားဘက္ကို ေရာက္သြားတဲ့အေၾကာင္းက…. ကိုယ္ကမျပလို႔မေရာက္တာကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ရင္၊ လူႀကီးမ်ားက၊ ပညာ့ရွင္ႀကီးမ်ားက ဘာေၾကာင့္ လူငယ္ကေလးမ်ားကို ဒီတူရိယာဂီတသဘင္ပညာကို က်က်နန ၊ စနစ္တက် အမွား၊ အမွန္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မသင္ျပသလဲ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့… အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွွိေပမေပါ့ခင္ဗ်ာ…။
ဒီအေၾကာင္းေတြကို (ကၽြန္ေတာ္တို႔)ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖို႔ေတာ့ အေၾကာင္းမထူးလွလို ့ မေျပာလိုပါဘူး…။
သို႔ေသာ္လည္းပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔မေျပာခဲ့သမွ် မွားတယ္ဆိုတာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိရလိမ့္မယ္…။
ဒီေတာ့… ဒီေနရာမွာ (ကၽြန္ေတာ္တို႔) ျပႆနာတစ္ခု ေပၚလာပါတယ္…။
ဘယ္လုိျပႆနာေပၚလာသလဲဆိုေတာ့… ‘ေနပါဦး၊ ျမန္မာ့တူရိယာဂီတပညာမွာ… အတီး၊ အမႈတ္၊ အဆိုပညာမွာ တည္တည္တံ့တံ့၊ ခိုင္ခိုင္မာမာ ျမန္မာ့မူ၊ ျမန္မာ့ဟန္နဲ႔… ေရွးစနစ္ဆိုတာဟာ အတိုင္းအတာအားျဖင့္ ရွိသလား’ လို႔…၊ ဒီျပႆနာ ေပၚလာၿပီ…။
တုိင္းတပါးသား တူရိယာမ်ားမွာေတာ့ သေဘာတရားနဲ႔လက္ေတြ႔ တိတိက်က်…. စာေတြ႔ေရာ၊ ကိုယ္ေတြ႔ေရာ… က်က်နန၊ အတိုင္းအတာ ရွိသကိုး…။
ရွိေတာ့ကား… သူတို႔တီးမႈတ္ေနတဲ့အခါမွာ…… တစ္ေယာက္..တစ္ေယာက္ တီးမႈတ္သံၾကားတဲ့အခါမွာ… ငါတီးတာက မွားတယ္၊ သူတီးတာက မွန္တယ္… သူတီးတာက မွားတယ္၊ ငါတီးတာက မွန္တယ္…စသျဖင့္ အတုိင္းအတာရွွိေတာ့… သိေတာ့ကာ၊ လိုတဲ့လူကလည္းပဲ တိုးတက္လာေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္…။
မွန္တဲ့လူကလည္း မွန္တဲ့အေလွ်ာက္ (အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း) ဆက္ၿပီးေတာ့ ေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္တဲ့စိတ္ရိွေတာ့ကာ… သူတို႔မွာ အတန္းအစားဟာ ခြဲျခားလို႔ ရတယ္…။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာ့တူရိယာမွာ ဒီလို ေသေသခ်ာခ်ာ၊ က်က်နန လုပ္မထားဘူးဆိုေတာ့….. သူလည္း သူတစ္မ်ိဳးမွန္တာပဲ၊ ကိုယ္လည္း ကိုယ္တစ္မ်ိဳးမွန္တာပဲ…လို႔ဆိုၿပီးေတာ့၊
ဒီေနရာမွာ ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့….. သံုးတဲ့စကားက - ‘တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ၊ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း’…။
သူ႔မူနဲ႔သူလို႔ ဆိုၾကတယ္၊ ‘မူ’ ဆိုတဲ့ဥစၥာမ်ားဟာ (ေသာတရွင္မ်ား သိေတာ္မူၾကတဲ့အတိုင္း) ‘မူ’..ဆိုတဲ့ဥစၥာ အတိုင္းအတာနဲ႔ တိတိက်က် ခြဲျခားလို႔ရတဲ့ဥစၥာမွ ..‘မူ’..ပါ။
ပမာ.. သံုးနဲ႔စားလို႔ ျပတ္တယ္၊ ခြန္နဲ႔စားလို႔ ျပတ္တယ္၊ ကိုးနဲ႔စားလို႔ ျပတ္တယ္၊ ဘယ္ဂဏန္းနဲ႔စားလို႔ ျပတ္တယ္… တိတိက်က် ရွိတဲ့ဥစၥာ၊ ဒါ..‘မူ’..ပဲ။
ဘယ္လိုလုပ္လို႔မွ… မွားတယ္၊ မွန္တယ္ ခ်ိန္ဆလို႔မရတဲ့ဥစၥာ…၊ ဒါ..‘မူ’.. မဟုတ္ပါဘူး…။
ကေပါက္ကေရာက္ ျဖစ္ေနတဲ့ဥစၥာပဲ…။
ဒီထဲမွွာ ေျပာတဲ့စကားထဲမွာ ပါပါတယ္…၊ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ ဆန္းတယ္တဲ့..။
တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္းတယ္ဆိုတာဟာ….. (သိေတာ္မူၾကတဲ့အတိုင္း) ေတာင္ေက်ာင္း၊ ေျမာက္ေက်ာင္း၊ အေရွ႕ေက်ာင္း၊ အေနာက္ေက်ာင္း ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ဂါထာနဲ႔ ကိုယ္သံုးျငားေသာ္လည္းပဲ… ဂါထာတို႔မည္သည္မွာ ဘယ္အခါမွ ဂါထာေခၚသလဲ…။
‘ရွစ္လံုးတစ္ပါဒ၊ ေလးပါဒ တစ္ဂါထာ’ တဲ့… အဲ့သလို ရွိတယ္…။
၏ထို႔နည္းတူစြာ ဂါထာဆိုရင္ျဖင့္… ‘ရွစ္လံုးတစ္ပါဒ’ ..မူ..ကေတာ့ ေသခ်ာေနတာပဲ…၊ သူ႔မူနဲ႔ သူပဲ…။
(အဲ့သည္လို ရွိလာေတာ့…) ဂါထာရိွသလို ေတးသီခ်င္းမ်ားမွာလည္း သူ႔မူနဲ႔သူ တိတိက်က်ရွိတာ… ‘မူ’ နဲ႔ရွိတာ အဲ့ဒါေခၚတယ္...။
ဒီေတာ့ကာ… (ထားပါေတာ့) ကၽြန္ေတာ္တို႔မွွာ တူရိယာဂီတမွာ တည္တည္တံ့တံ့၊ ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ အေျခခံနဲ႔အမွား၊ အမွွန္သိႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာနဲ႔ ရွိပါသလားဆိုတဲ့ျပႆနာကို ေျဖတဲ့အခါက်ေတာ့…… ရွွိတယ္နဲ႔မရွိဘူး… ဒီႏွစ္ခု တစ္ခုခုေျဖရလိမ့္မယ္…။
မရွိဘူးဆိုရင္..(ေနာ္) မရွိဘူးဆိုရင္….. ဒီအခ်ိန္ဒီအခါမွာ ရွိဖို႔ သင့္သလား၊ မသင့္ဘူးလား…။
သင့္တယ္ဆိုရင္….. ဒီအခ်ိန္၊ ဒီအခါမွာ ဒီအရြယ္ေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ ဒီလိုမေနစိမ့္ဘဲနဲ႔…. ျပဳလုပ္ဖို႔ မေတာ္ဘူးလား၊ ေတာ္သလား…။
အကယ္၍ ရွိပါတယ္ဆိုရင္….. ရိွတဲ့အတိုင္း ဘာျဖစ္လို႔ မလိုက္သလဲ…။
ေဟာ့ဒီေမးခြန္းနဲ႔ ဒီအေျဖနဲ႔ဟာ လိုက္ၿပၤီးေတာ့ ၾကည့္က်ပါ…။
(ဒီေတာ့…) ဒီေနရာမွာ ရိွတဲ့ဥစၥာကိုသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွိတယ္…။
အတိုင္းအတာ မရွိဘူးလို႔ နားလည္တဲ့လူ ရွိတယ္…။
ရွိတယ္ဆိုတာသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဘာျဖစ္လို႔ဆိုေတာ့… အတိုင္းအတာဟာ မကိုင္ဝံ့ဘူး…။
သူတို႔ရွိတဲ့အေျခခံပညာေတြဟာ မွန္တာလည္းရွိတယ္၊ မွားတာလည္းရွွိတယ္…။
မွန္တာရွိသေလာက္ မွားတာလည္းရွွိေတာ့… ဒီမွားတာကို လွ်ာက်ိဳး၊ ႏႈတ္က်ိဳးျဖစ္ေနတာ ျပင္ရမယ့္အေၾကာင္းအားကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့… ပ်င္းရိတဲ့စိတ္၊ ညံ့ဖ်င္းေသာစိတ္နဲ႔ ျဖစ္ေနၾကေတာ့ကာ၊ ဒီကိစၥမွာ တာဝန္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ကိစၥလို ့ လံုးလံုး ေပၚလာၿပီ…။
ေကာင္းၿပီ…၊ ဒါျဖင့္… ဒီတာဝန္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေန႔ကစၿပီးေတာ့… ဒီအလုပ္ကို ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္တဲ့အေရးမွာ တာဝန္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္အစီရင္ခံပါရေစ…။
လက္ရွိ ဒီတူရိယာဂီတပညာကို ျမတ္ႏိုးပါတယ္လို႔…၊ ခ်စ္ခင္ပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့…. လက္ရွွိအားျဖင့္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းျပည္က ခင္ဗ်ားတို႔..ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ဒီပညာမွာ ျပည့္စံုတဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္ရဲ႕အက်ိဳးကို သည္ပိုးေဆာင္ရြက္ၿပီးေတာ့…. ဝိုင္းဝန္းအားေပးေတာ္မူၾကပါလို႔ အသိအမွတ္နဲ႔ေထာက္ပင့္ၿပီးေတာ့ ေပးထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွိတယ္…။
အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ မေနစိမ့္ၾကဘဲနဲ႔… ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ (ကၽြန္ေတာ္တို႔) သြားဖို႔လိုပါတယ္..။
အဲဒီလုိ လိုတဲ့ေနရာမွာ ကေန႔အခ်ိန္ခါကစၿပီးေတာ့… ေနာက္အပတ္မ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆက္လက္ၿပီးေတာ့… ျမန္မာ့တူရိယာဂီတပညာရဲ႕အေျခခံမ်ားကို တိတိက်က် ကၽြန္ေတာ္ဆက္လက္ၿပီးေတာ့… တိုင္းျပည္ကို တင္ျပပါ့မယ္…။
ေသာတရွင္မ်ားႏွင့္တကြ ဒီပညာကို တတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ား…. တတ္သည့္ပညာမေနသာဆိုသလို၊ တတ္လို႔ရွွိရင္ မေနစိမ့္ၾကဘဲနဲ႔ ဝိုင္းၿပီးေတာ့ ကူညီအားေပး၊ ႏွီးေႏွာ၊ တိုင္ပင္ႏိုင္ပါတယ္…။
အျပဳသေဘာနဲ႔ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင့္… ဒီကိစၥဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုရာဆႏၵကို ျပည့္စံုသြားပါလိမ့္မယ္…။
ဒါမွသာလွ်င္ ဒီပညာရဲ႕အေျခခံမူကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္လိမ့္မယ္….။
ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ၿပီးေတာ့မွ… မမွွားေအာင္ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ေစာင့္ထိန္းရလိမ့္မယ္…။
ေစာင့္ထိန္းၿပီးေတာ့ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔႔ျပန္႔ ျဖန္႔ျဖဴးၿပီးေတာ့… က်န္တဲ့ကိစၥေတြ (ကၽြန္ေတာ္တို႔႔) ေဆာင္ရြက္ရမွာေပါ့ေလ…။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အဝဝေတြကို ေဆာင္ရြက္ဖို႔ကိစၥမွာ ေနာက္အပတ္မ်ားကစၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပတဲ့အခါ ေသာတရွင္မ်ား နားဆင္ၿပီးသကာလ…. ဝုိင္းဝန္းၿပီးေတာ့၊ ကူညီၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါတယ္…။
ဖိ္တ္မႏၲက ျပဳလုိက္ပါတယ္…
ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးပိတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အစီရင္ခံလုိတာက…. ျမန္မာ့တူရိယာဂီတပညာ၏ အေျခခံသည္ ျမန္မာစာ ျဖစ္ပါသည္…။
အဲဒီ့စကားကို ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တစ္ပတ္ကစၿပီးေတာ့..၊ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ တင္ျပပါမယ္ခင္ဗ်ား….။
သင့္ေလာက္ပါၿပီ ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ာ…၊ နားၾကဦးစို႔...။
ေနာက္တစ္ပတ္မွ စၾကဦးစို႔ရယ္…။
မ်ား..စြာေက်းဇူးတင္ပါတယ္…။
No comments:
Post a Comment