ခ်ဴံညိဳစြန္းက အလြမ္းေျပ (အိုင္ခ်င္း) လက္၀ဲသုႏၵရ
ခ်စ္တဲ့သူငယ္ေလ၊ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း၊ ေယာက္မတို ့ေလ။
၀ါဆိုငယ္မွ ၀ါေခါင္၊ ေရေဖာင္ေဖာင္ႏွင့္၊ ရြာ့ေတာင္က ေခ်ာင္း၊ ရြာ ့ေနာက္ေပါင္းကို၊
ထေနာင္းေၾကာင္က်စ္၊ ဆူးရစ္ပြင့္ကာ၊ မိုးမရြာသည္၊ ရြာပါေသာ္လည္း၊ မိုးမသည္း။
လယ္ျပင္ငယ္မွ ပတ္သန္း၊ ပ်ဳိ ့ေကာက္ငန္းႏွင့္၊ အလြမ္းငယ္မွ ေဖ်ာ္ရာ၊ ႏွမႀကီး မယ္သာစိုက္တဲ့
ေကာက္ငန္းတာကို ေမာင္ကေလးငယ္ ေမာင္မလာသည္၊ မလာကတည္း၊ ႏွမႀကီး ၀မ္းမနည္း။
ေကာက္ပန္းငယ္မွသြယ္၀ိုက္၊ ကန္သင္းေပၚက၊ ေမွ်ာ္မိလိုက္တိုင္း၊ ပ်ဳိၾကိဳက္တဲ့သူ၊ ပ၀ါထည္၊
ထိပ္လယ္မွာေပါင္း၊ ဆံသြယ္ေပ်ာင္းငယ္ႏွင့္၊ ေဗာင္းေၾကာ့လူကို၊ စိတ္တူေနွာလို ့ မေျပာရေလ။
ရင္းမာပန္လ်က္၊ ေကာက္စိုက္တက္ကို၊ လက္ခုပ္ပင္ေတာင္၊ ပေညာင္ပင္လွ၊ ေႏွာပင္ခြႏွင့္၊ လမ္းမတိုးလွ်ိဳ၊ ဆီးခ်ဳံရိပ္မွာ၊ တစ္ဆိပ္ကယ္ ခိုၿပီးလွ်င္၊ ခ်ဳံညိဳစြန္းမွာတဲ့ အလြမ္းေျဖေလး။
ခ်စ္တဲ့သူငယ္ေလ၊ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း၊ ေယာက္မတို ့ေလ။
၀ါဆိုငယ္မွ ၀ါေခါင္၊ ေရေဖာင္ေဖာင္ႏွင့္၊ ရြာ့ေတာင္က ေခ်ာင္း၊ ရြာ ့ေနာက္ေပါင္းကို၊
ထေနာင္းေၾကာင္က်စ္၊ ဆူးရစ္ပြင့္ကာ၊ မိုးမရြာသည္၊ ရြာပါေသာ္လည္း၊ မိုးမသည္း။
လယ္ျပင္ငယ္မွ ပတ္သန္း၊ ပ်ဳိ ့ေကာက္ငန္းႏွင့္၊ အလြမ္းငယ္မွ ေဖ်ာ္ရာ၊ ႏွမႀကီး မယ္သာစိုက္တဲ့
ေကာက္ငန္းတာကို ေမာင္ကေလးငယ္ ေမာင္မလာသည္၊ မလာကတည္း၊ ႏွမႀကီး ၀မ္းမနည္း။
ေကာက္ပန္းငယ္မွသြယ္၀ိုက္၊ ကန္သင္းေပၚက၊ ေမွ်ာ္မိလိုက္တိုင္း၊ ပ်ဳိၾကိဳက္တဲ့သူ၊ ပ၀ါထည္၊
ထိပ္လယ္မွာေပါင္း၊ ဆံသြယ္ေပ်ာင္းငယ္ႏွင့္၊ ေဗာင္းေၾကာ့လူကို၊ စိတ္တူေနွာလို ့ မေျပာရေလ။
ရင္းမာပန္လ်က္၊ ေကာက္စိုက္တက္ကို၊ လက္ခုပ္ပင္ေတာင္၊ ပေညာင္ပင္လွ၊ ေႏွာပင္ခြႏွင့္၊ လမ္းမတိုးလွ်ိဳ၊ ဆီးခ်ဳံရိပ္မွာ၊ တစ္ဆိပ္ကယ္ ခိုၿပီးလွ်င္၊ ခ်ဳံညိဳစြန္းမွာတဲ့ အလြမ္းေျဖေလး။
No comments:
Post a Comment