မေရွာင္သာတဲ့ လမ္းေျမႇာင္ၾကားက တကၠသုိလ္ဆုိင္းသမား ေမာင္ကုိ: မေရွာင္သာတဲ့ လမ္းေျမွာင္ၾကား

မေရွာင္သာတဲ့ လမ္းေျမွာင္ၾကား

19 August 2014 at 14:53

ေရႊၿပံဳးကို သြားမယ္လို ့ ငွက္ခါးတဲ့ (ျမန္မာ့ရိုးရာသီခ်င္းစာအုပ္မွာ နပ္ခါးလို ့ဆိုတယ္၊ မဟာဂီတစာအုပ္ေတြမွာ၊ လွံဖ်ားတဲ့ သံုးေတာင္လို ့ဆိုတယ္၊ က်ေနာ္တို ့အသင္းကေတာ့ ငွက္ခါးတဲ့ သံုးေတာင္လို ့ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္) သံုးေတာင္ ေျပာင္ေလာက္ေအာင္ေသြး၊

ေက်ာက္ျပင္ၾကီးရယ္နဲ ့မွန္ဘီးကို ယူခဲ့ပါ့ ညိဳႏြဲ ့ရဲ ့ေလး

ေဗတိုးပံု ေဗတိုးပံုဆိုေသာေလးေလးပင္ပင္ အပ်ုဳိေတာ္ပို ့တေပါင္ခန္းမွ ဒိုးသံတြင္ က်ေနာ္တို ့စီးပြားေရးတကၠသိုလ္မွ ကိုေမာင္ေမာင္ခင္ရဲ ့ေအာင္ျမင္လွေသာ အဆို အတိုင္သံက နားေထာင္၍ အီစိမ့္ေနမိသည္။

အေဖါက္အပုဒ္မ်ားကို တညီတညာတည္း လိုက္ဆိုေနၾကသူေတြက က်ေနာ္တို ့ေက်ာင္းကမဟုတ္၊ ဒီအပန္းေျဖ၇ိပ္သာ ပိုင္ရွင္ ၀ိဇၨာနွင့္သိပၸံတကၠသိုလ္မွ ဆိုင္းအဖြဲ ့သားမ်ား

ေရႊျပဳံးက ပန္းခြာညိဳ ေမႊးလွတယ္ဆို ေမႊးလွတယ္ဆို

ပန္ေစလို ေလာင္းညိဳေလွကေလးနဲ ့နဲ ့ပန္းခူးခဲ့ေလး။

က်ေနာ္က စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ကပါ၊ ေနရပ္က ေရႊဘိုနယ္ နာမည္ေက်ာ္ ရြာတရြာက၊ ရြာက ဆိုင္းတြင္ေတာ့ က်ေနာ္က လူတြင္က်ယ္၊ ရြာအျငိမ့္အဖြဲ ့တြင္လဲ ဆရာႀကီး၊ ဒီမွာေတာ့ ေနာက္ကို သူရဲေလးေကာင္ဟူ၍ နာမည္ႀကီးမဲ့ထဲက အရိုင္း၊ ငွက္ေပ်ာ္ေၾကာ္တို ့ေတာင္ ပညာသင္ရွိေနေသးခ်ိန္၊ ဆိုင္းကလဲ လူအျပည့္၊ သူတို ့လူျပည့္ၿပီဆိုရင္ ဆီမီးခုန္က ရြာစားေလး စိန္ေပါေတာင္မွ ရကြင္းႀကီးတီးရတာျဖစ္ပါတယ္။ အခုသူတို ့အဖြဲ ့ေတြ ဘြဲ ့ႏွင္းသဘင္မွာ ပြဲႀကီးရွိ၏၊ ထို ့အတြက္ ဆိုင္းတိုက္ေနၾကခ်ိန္ ၀ါးသမားမရွိသည္ႏွင့္ ေမာင္ေသာင္း မင္း၀ါးကိုင္စမ္းဆိုေသာ သစ္ေတာက ကိုေမာင္ကို အမိန္ ့ႏွင့္ က်ေနာ္ ၀ါးတီးရင္း အပ်ဳိေတာ္မကေလးကို ေငးမိေနသည္။

အပ်ဳိေတာ္မမေလးက အဂၤလိပ္စာ ေမဂ်ာမွ၊ ခင္သီတာ၊ လွသေလာက္ အေပါက္ဆိုးသည္၊ အေဖက ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမႈးဆိုပဲ၊ ၀င္ဒါမီယာထဲမွာေနသည္။ သူ ့ဆရာမက ေဒၚၾသဘာေသာင္းတပည့္ ေနာင္ နာမည္ၾကီး ကိုဆူးငွက္ရဲ အမ ခင္ေလးႏြယ္ထင္သည္။ အသင္းကိုေရာက္ကထဲက အပ်ဳိေတာ္မွကျခင္သည္ဆိုၿပီး ေရွ ့ထြက္ကသည္၊ ပြဲၾကလွ်င္ အသင္း၏ အပ်ဳိေတာ္ႀကီး မႏြယ္၊ ဆိုင္းဆရာႀကီး ဦးစိန္လွေမာင္သမီး၊ မသန္းသန္းေအးႏွင့္ သူတို ့ ၃ေယာက္က စင္တိုင္ႏွင့္ ယခု ကခ်ီခဏ္းအပုဒ္မ်ားတြင္ တာ၀န္ယူကၾကမည္၊ အလယ္ ယိမ္းအပုဒ္ေတြကိုေတာ့ သင္တန္းသူကေလးမ်ား ၀ိုင္းကၾကမည္။

က်ေနာ္ေလ ေရႊျပံဳးသား

အကၿပီးသြားပါၿပီ။

ယိမ္းတိုက္မယ္၊ ဆန္းသစ္လွပ။

ဒုကၡေရာက္ၿပီ၊ အဲဒီယိမ္းက တေနရာ ၀ါးအ၀င္၊ က်ေနာ္ အခုထိ မရေသး၊ ကိုေမာင္ကိုတို ့က သေကၤတေတြႏွင့္၊ က်ေနာ္က နားနွင့္ တီးရတာ၊ က်ေနာ္မပိုင္ေသးဟု မေျပာမိ၊ ဆက္ေပတီးေနမိသည္။

ရပ္ရပ္၊

မွားၿပီ၊ ခင္သီတာ့အသံ စြာက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ က်ေနာ့္ စည္း၀ါးဆီေျပးလာသည္။ လက္က တဆဆနဲ ့စည္း၀ါးျပသည္၊ ပါးစပ္ကလဲ ဘယ္လို တီးေနတာလဲ၊ ပြဲၾကရင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲတဲ့။

မမႏြယ္မရွိ၊ ဆိုင္းထဲတြင္လဲ ရြာစား ကိုေဌး၀င္းမရွိ၊ ပ်ားေဂဟာမွ သစ္ေတာသို ့အျပန္ အႏုပညာအသင္းတြင္ ေသာင္တင္ေနေသာ (သူ ့အေျပာအရ lost in transit) ကိုေမာင္ကိုက ေမာင္းတစ္လက္နဲ ့ဦးေဆာင္ ဆိုင္းတိုက္ေပးေနျခင္း

၀ါးသမား အသစ္မို ့ပါဟာ၊ သည္းဥည္းနဲနဲ ခံစမ္းပါ၊ စိန္ေပါ အတန္းသြားတက္ေနတံုးမို ့၊

ဘယ္ဒီလို မွားေနလို ့ျဖစ္မလဲ၊ ၀ါးနဲနဲ မွားတာနဲ ့က်မတို ့ေျခေထာက္ေတြက ကလို ့မရဘူးရွင့္။ ဒီမွာ ရွင္တို ့လက္နဲ ့တီးတာကို၊ က်မတို့က ေျခေထာက္နဲ ့သိတယ္၊ အမွားမခံဘူး

ေတာက္ ဆိုေသာ အသံက်ယ္ႀကီးႏွင့္ ေတာက္ေခါက္သံႏွင့္အတူ၊ ကိုေမာင္ကိုႀကီး ေမာင္းေခ်ာင္ကေန ၀ုန္းကနဲထလာသည္။

ေဟ့ ညီေလး၊ ညီေလး လြန္မယ္ လြန္မယ္၊ သြားသြားၾက တမင္းစားနားတယ္၊

အရိုင္းတို ့ဆရာ လူရႊင္ေတာ္ ကိုမ်က္မွန္ေခၚ ကိုတင္ေမာင္ေဌးအတင္း ကိုေမာင္ကိုႀကီးကို ဆြဲထုတ္သြားသည္၊ အားလံုး ရုတ္ရုတ္ႏွင့္ မနက္ပိုင္း အကတိုက္ ၿပီးသြားေတာ့သည္။

က်ေနာ္လဲ ကိုယ့္ ေက်ာင္းဖက္ လစ္ေျပးခဲ့ေတာ့သည္။

ပြဲေန ့

ေဟ့ေကာင္ ေမာင္ေသာင္း မင္းရကြင္းႀကီးကိုင္၊ ဟုတ္ကဲ့အကို

အကို ဟိုေန ့က ရန္ျဖစ္တာ ၿပီးသြားၿပီလား

သူကေတာ့ ၿပီးတာေပါ့ကြာ ငါတို ့ဆိုင္းအဖြဲ ့ကေတာ့ ဘယ္ၿပီးမလဲ မင္း ပြဲက်ရင္ၾကည့္၊

ဟင္ ဟုတ္လား အရွက္တကြဲျဖစ္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ ့အကိုရာ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့သတ္ရင္ သူတို ့ဘာလုပ္ႏိုင္မွာမို ့လဲ

အဲဒိေလာက္ မလုပ္ပါဘူးကြာ စယံုေနာက္ယံုကေလးပါ အဟဲ

ပြဲဦးအပ်ဳိေတာ္ကပါၿပီ၊

စင္တိုင္ကို အမႏြယ္ကတိုင္သည္၊ သိၾကားနတ္သံအၿပီး ဘိုးေတာ္ပို ့သည္၊ ဟုတ္မွဟုတ္က်ရဲ ့လား ေမာင္တို ့တြင္ ဟုတ္ေပ့ဆိုသည့္အသံႏွင့္အတူ၊ မခင္သီတာႏွင့္ မသန္းသန္းေအးပါ ၀င္လာၾကသည္။

ရြာေတာ္ရွင္နတ္သံပစ္၊ အတူေလးရယ္တဲ့မွ ယွဥ္ကာျပိဳင္ ယိမ္းၿပီးသည္ႏွင့္ ယိမ္းသမေလးေတြ အျပင္ထြက္သြားၾကၿပီ၊ အပ်ဳိေတာ္ ၃လက္ႏွင့္ က်ေနာ္တို ့ဆိုင္းအဖြဲ ့ ကခ်ီခဏ္းအပုဒ္မ်ားကို အျပိဳင္အဆိုင္ ႏႊဲၾကပါၿပီ

(ပ်ဳိေလးကို ၾကိဳလွဲ ့ပါ့ မွာခဲ့မယ္ေလး၊ ၾကိဳလွဲ ့ပါ့ ေယာင္ႀကီးေဗြ ဆီးၾကိဳလွဲ ့ေလး) ၂

ေ႐ႊနံ႔သာျမစ္ကုိလ၊ ပ်စ္ေလာက္ေအာင္ေသြး၊ လိမ္းမယ္လုိ႕ၾကံ၊ မွန္ယူခဲ့ညိဳညိဳႏြဲ ့ရယ္ ေခါင္းဘီးခဲ့ေလးေလး၊ ေ႐ႊနံ႔သာျမစ္ကုိလ၊ ပ်စ္ေလာက္ေအာင္ေသြး၊ လိမ္းမယ္လုိ႕ၾကံ၊ မွန္ယူခဲ့ညိဳညိဳႏြဲ ့ရယ္

(ေရႊဘုန္းေတာ္ တိုးပါလို ့ေငြမိုးေတြရြာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ျပည္အေရး သာလွတယ္ေလး) ၂

ဒီအပုဒ္ေတြနဲ ့ကခ်ီခဏ္း

ဘြဲ ့ႏွင္းသဘင္ ခန္းမတစ္ခုလံုး ျငိမ္သက္ေနၾကသည္၊ သူတို ့မၾကည့္ဘူးၾကတာၾကာပါၿပီ၊ ေနာက္အပိုင္းေတြတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖရန္ေရာက္ေနေသာ ေစာင္းဦးဘသန္းစသည္တို ့ပင္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသား၊ ဆရာႀကီး လိုက္ဆိုေနတာေတြ ့ရသည္။

၀ိုင္းေတာ္သားရယ္ေလ လူရည္သာလုိ ့ထားတယ္

လားပါ လားပါ

လာပါၿပီ အတီးကေဆာင္၍ တီးၿပီးမွ အဆိုကလိုက္သည္၊ စင္ေပၚမွ အပ်ဳိေတာ္ ၃ေယာက္ တေယာက္စီ အစြမ္းျပ ကၾကသည္

[(ယိုးေလးမွ ယိုးေလးယိုးေလး ယိုးေလး ယိုးေလးစြဲ) ၂

(ယိုးေလးယိုးစြဲ ယိုးစြဲ ယိုးေလးယိုးစြဲ ယိုးစြဲ)၂၊ ေဟ] ၂

[(လံုမေလး လံုမကေလး ခေလး ခေလး ခေလး ခေလးခေလးဆိုမွ ကတတ္ ကတတ္ အိုေလ ကတတ္တယ္) ၂

(ကတတ္ ကတတ္တယ္ အိုေလး ကတတ္တယ္) ၂]

ေ၇ႊလက္ကေလး ခ်ဳိးလိုက္တယ္ေတာ့၊ ေငြလက္ကေလး ခ်ဳိးလိုက္တယ္ေတာ့

ခ်ဳိးလိုက္တယ္ေနာ္ ခ်ဳိးလိုက္တယ္ေတာ့ ခ်ဳိးလိုက္တယ္ေနာ္ ခ်ဳိးလိုက္တယ္ေတာ့ ေရႊဘုန္းေတာ္

[(မန္းရိပ္ကယ္ခို) ၂ ေရႊဗဟိုရ္ စည္ႀကီးက ဟိန္းတယ္] ၂။

[(ဆဒၵန္ ဆဒၵန္ ဆင္ျဖဴငယ္ေလ ဆဒၵန္ဆဒၵန္ ဆင္ျဖဴငယ္ေလ

ေရႊဘုန္းေတာ္ ေငြဘုန္းေတာ္ ေရႊဘုန္းေတာ္ေတာက္ပါလို ့ျဖဳိုးေမာက္ကယ္ေ၀ ျပည္သူျပည္သား ေအးျမေစသား) ၂] ၂ ။

[(ေအာင္ၾကေစ ေအာင္ၾကေစ အားလံုးေအာင္ၾကေစ ေအာင္ၾကပါေစ) ၂

သေျပပန္းနဲ ့ေရခ်မ္းကိုေလာင္း ေရခ်မ္းကို ေရခ်မ္းကို ေရခ်မ္းကိုေလာင္း ေရခ်မ္းကို ေရခ်မ္းကို ေရခ်မ္းကိုေလာင္း ေအာင္ပါေစ သေျပပန္းနဲ ့ေရခ်မ္းကိုေလာင္း ] ၂။

(ထား၀ယ္သူမ်ား ေရခပ္သြား ထား၀ယ္သူမ်ား ေရခပ္သြား၊ ေရအိုးကိုယ္စီ ပါေလၿပီ ေရအိုးကိုယ္စီ ပါေလၿပီ) ၄

ဒီေနရာမွ ာ က်ေနာ္တို ့ နန္ႀကီးတေဘာင္ေခၚေသာ ေတာင္ေတာ္ေရႊပုပၸါးထဲမွ အပုဒ္ကိုတီးၾကသည္၊ ယခု ကၽြန္းဆြယ္ဖြင့္ပြဲတြင္ နာမည္ႀကီးသြားေသာ အပုဒ္ျဖစ္သည္။၊ ခင္သီတာတို ့၃ ဦးသား အမနြယ္၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ က်ေနာ္တို ့ဆိုင္းႏွင့္အျပဳိင္။ ပရိသတ္က လက္ခုတ္သံေတြ တေျဖာင္းေျဖာင္းေပၚလာသည္။

ေတတ်ာသတ္ၿပီးသည္နွင့္ တေဘာင္ဆိုရမည့္ေနရာေရာက္ပါၿပီ၊ ခါတိုင္းဆိုေနၾက ေရႊျပံဳးကို သြားပါလို ့အစခ်ီ တေဘာင္မ်ား

အလုိ ကိုေမာင္ကိုႀကီး ကိုေမာင္ေမာင္ခင့္ေဘးကိုထသြားေလရဲ ့၊ မိုက္ကို ဆြဲယူၿပီး က်ေနာ္မၾကားဘူးေသာ တေဘာင္တပုဒ္ကိုစဆိုပါသည္။

(ဗ်ာပါဆံ ေ၀ေအာင္ခ်ပါလို ့အခန္း၀မွာတဲ့ တမႈိုင္ေတြေတြ ၊ မင္းဘာျပဳေန၊)

ခါတိုင္း အတိုင္ဆိုေနၾက၊ ကိုေမာင္ေမာင္ခင္နဲ့အတူ တကၠသိုလ္ဆိုင္း၀ိုင္းေတာ္သားေတြ ဆုိလိုက္ၾကတာ

(၀ိုင္းေတာ္သားနဲ့ ညားပါေစ၊ ပန္းသေျပ ေညာင္ေရေလာင္း ၊ မင္း ေအာင္ဆုေတာင္း၊ )

ပရိတ္သတ္က နားမရွင္းျဖစ္သြားဟန္၊ နားရွင္းသြားေအာင္ ကိုေမာင္ေမာင္ခင္က အေဖါက္ပုဒ္ကို အတိုင္ေနရာမွာ ပီပီသသ ဆိုျပလိုက္သည္။

၀ိုင္းေတာ္သားနဲ့ ညားပါေစ၊ ပန္းသေျပ ေညာင္ေရေလာင္း လို ့ မင္း ေအာင္ဆုေတာင္း၊

၀ါးကနဲ ပရိသတ္ႀကီးရယ္လိုက္ၾကသည္။

ဗ်ာပါဆံ ေ၀ေအာင္ခ်ပါလို ့အခန္း၀မွာတဲ့ တမႈိုင္ေတြေတြ ၊ မင္းဘာျပဳေန၊

လာပါၿပီဗ်ာ ဒုတိယပုဒ္၊ ကိုေမာင္ကိုႀကီး ဘယ္က ရွာလာမွန္းမသိေသာ ေအာက္ပါစာသားမ်ားကို ေအာ္ျပန္သည္။

အပ်ဳိေတာ္မၾကီးကြယ္ လင္မရလို ့အခန္းဝမွာတဲ့ တစာစာ၊ က်ီးကန္းလိုအာ၊

စင္ေပၚကေန ေသာက္ေကာင္ေလးေတြဟူေသာ မမႏြယ္ ဆဲလိုက္သံက ပြဲခင္းတစ္ခုလံုး ၾကားသြားသည္၊ တ၀ါး၀ါး

အေဖါက္ပုဒ္ကို ပတ္မေနရာမွ ဘြဲ ့ရၿပီးကထဲက ပုသိမ္မျပန္ပဲ ေက်ာင္းသားေရးရာတြင္ ေရာင္ေပေပ အလုပ္လုပ္ရင္ ပတ္မတီးေနသည့္ ေနာင္ ဆိုင္းတီးေနတံုး အေဖဆံုးၿပီဟု လာေခၚမွ ျပန္သြားသည့္ ပုသိမ္းေကာလိပ္ ေဒသ၂ စသည္တို ့တြင္ ေက်ာင္းသားေရးရာ ေမာ္ကြန္းထိန္းဘ၀ႏွင့္ အနားယူသြားသည့္ ကိုသန္ းထြတ္က ပတ္မကို တထီထီ ထုရင္ ထေအာ္ပါသည္

ထမင္းျဖဴ ခုႏွစ္ဆုပ္နဲ ့၊ ပတ္မႀကီးၿဂိဳလ္စာေကၽြး၊ လင္ရမယ္ေလး

ခင္သီတာ မ်က္စိမ်က္ႏွာကို ပ်က္ၿပီး ကေနရွာသည္၊ ေအာက္မွာကလဲ ပါေမာကၡခ်ဴပ္တင္မက၊ ဖိတ္ၾကားထားေသာ ပညာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈစသည္ ၀န္ႀကီးမ်ား အစံုအလင္။ ေနာက္ၿပီးဒါ သမားစဥ္ေလ၊ ဆိုင္းျပဳသမွ် ေျပာသမွ် သူတို ့ႏုရေတာ့မွာ။

ထမင္းျဖဴ ခုႏွစ္ဆုပ္နဲ ့၊ ပတ္မႀကီး ကိုကြယ္ ၿဂိဳလ္စာေကၽြး၊ လင္ရမယ္ေလး

အပ်ဳိၾကီးကြယ္ လင္မရလို ့အခန္းဝမွာတဲ့ တစာစာ၊ က်ီးကန္းလိုအာ၊

အပ်ဳိေတာ္မၾကီးကြယ္ လင္မရလို ့အခန္းဝမွာတဲ့ တစာစာ၊ က်ီးကန္းလိုအာ၊

ထမင္းျဖဴ ခုႏွစ္ဆုပ္နဲ ့၊ ပတ္မႀကီး ၿဂိဳလ္စာေကၽြး၊ လင္ရမယ္ေလး

တီးပါၿပီ၊ ဆရာဦးဘသန္း၏ ပြဲၾကိဳက္ခင္ထဲက တီးလံုး၊ သူတို ့သံုးေယာက္ အေသအလဲ ကၾကသည္။

တေပါင္ျပန္ထိုးျပန္ၿပီ ၊ဒိတစ္ခါေတာ့၊ အတည္အတံ့ပါ၊ ကိုေမာင္ေမာင္ခင္ဦးေဆာင္ဆိုေနသည္၊

(တယ္အိမ္မွာ ႏြယ္နီ ရစ္ပါလို ့ငယ္ခ်စ္ကယ္တဲ့ ဂ်ဳိးတယ္ရာ ဆင္းတဲ့လို ့လာ

မန္က်ဥ္းပင္ ဟိုေတာင္ကိုင္းက ပ်ဳိတို ့ေမာင္ တယ္အိမ္ထိုး၊ ဆင္းပါ့ေရႊဂ်ဳိး)

မန္က်ဥ္းပင္ ဟိုေတာင္ကိုင္းက ပ်ဳိတို ့ေမာင္ တယ္အိမ္ထိုးတယ္၊ ဆင္းပါ့ေရႊဂ်ဳိး

တယ္အိမ္မွာ ႏြယ္နီ ရစ္ပါလို ့ငယ္ခ်စ္ရယ္တဲ့ ဂ်ဳိးတယ္ရာ ဆင္းတဲ့လို ့လာ

တယ္အိမ္မွာ ႏြယ္နီ ရစ္လို ့ငယ္ခ်စ္ကယ္တဲ့ ဂ်ဳိးတယ္ရာ ဆင္းတဲ့လို ့လာ

မန္က်ဥ္းပင္ ဟိုေတာင္ကိုင္းက ပ်ဳိတို ့ေမာင္ တယ္အိမ္ထိုး၊ ဆင္းပါ့ေရႊဂ်ဳိး

၊ ပတ္မက စည္းသုတ္၀ါးသုတ္ႏွင့္ လာျပန္ၿပီ အေႏွာင့္အသြားမလြတ္ေသာ စာသားမ်ား

(တုတ္တုတ္တိုတို မမေလးရဲ ့ကိုယ္ ဒီအကို ၀ယ္လို ့ေပး သိုင္းခ်ဳံလို ့ေထြး) ၂

ဒီအကို ၀ယ္လို ့ေပး သိုင္းခ်ဳံလို ့ေထြး တုတ္တုတ္တိုတို မမေလးရဲ ့ကိုယ္

ဒီတစ္ခါေတာ့ တုတ္တုတ္တိုတို အပ်ဳိေတာ္က ဆရာဦးစိန္လွေမာင္သမီးၾကီး သန္းသန္းေအး၊ သူတို ့အေမပံုစံအတိုင္း သူ့မ်က္ေစာင္းကေတာ့ ကိုေမာင္ကိုၾကီးထံ ၊ ေနာက္မွသိသည္၊ ဒီတေပါင္ေတြကို ကိုေမာင္ကိုႀကီး ၾကားဘူးနား၀ႏွင့္ ဆရာ စိန္လွေမာင္ဆီက သြားေတာင္းထားခဲ့တာ

အပ်ဳိေတာ္သံုးေယာက္ရဲ ့မ်က္ေစာင္းေတြကေတာ့ ပရိသတ္ကို တ၀ါး၀ါး။

(ဖဲပု၀ါ ဇာေပါက္ ဆယ့္ေျခာက္က်ပ္ေပး၊

၀ိုင္းေတာ္တီး ေနာက္ထိုင္ သံလြင္ကိုင္ ပ်ဳုိ ့ေမာင္ေလး ေခၽြးသုတ္ဘို ့ေပး) ၂။

၀ိုင္းေတာ္တီး ေနာက္ထိုင္ သံလြင္ကိုင္ ပ်ဳုိ ့ေမာင္ေလး ေခၽြးသုတ္ဘို ့ေပး ဖဲပု၀ါ ဇာေပါက္ ဆယ့္ေျခာက္က်ပ္ေပး၊

ၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ ဆယ့္ေျခာက္က်ပ္ေတာင္တန္တဲ့ ဖဲပု၀ါကို ဆိုင္း၀ိုင္းထဲက သံလြင္စည္းတီးရတဲ့ ေနာက္ထိုင္ကို ေခၽြးသုတ္ဘို ့ေပးရမယ္ဆိုေပတာပဲ

ေသေစလို စိန္ဆိုတဲ့ေဆး၊ မမေလး ဖန္ျပာခြက္နဲ ့ မင္းတိုက္လွည့္ေလး

မမေလး ဖန္ျပာခြက္နဲ ့ မင္းတိုက္လွည့္ေလး ေသေစလို စိန္ဆိုတဲ့ေဆး၊

စိန္ေဆးေသာက္၇င္ေသခ်င္မွေသမယ္ ခင္သီတာ မ်က္ေစာင္းနဲ ့တင္ ေသႏိုင္ေလာက္ေလရဲ ့

က်ေနာ္လဲ သူတို ့ေပးလာတဲ့ စာသားစာ၇ြက္ကို ၾကည့္ၿပီး အတင္းလိုက္ေအာ္ေနမိပါေတာ့တယ္၊ ပရိသတ္ကလဲ စာသားေတြကို အေသအခ်ာနားေထာင္လိုက္ ရယ္သံေတြထြက္လာလိုက္၊ လူႀကီးေတြကေတာ့ ျပံဳးစိစိနဲ ့၊ ခင္သိတာ အေမေတြ အေဖေတြဆိုတာကိုလဲ ေတြ ့ေနရ တခစ္ခစ္နဲ ့မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ ့မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ့ ကေနတဲ့ သူတို ့သမီးကိုၾကည့္ၿပီး သေဘာေတြ ေခြ ့ေနၾကေလရဲ ့။

စိုးပါနဲ့ေမရယ္ မိုးၾကယ္မို ့လား ၊ ဒီေတာင္ကို ေမာင္ျဖဳိပါ့မယ္ ျမငိးမိုရ္မို ့လား။

ဒီေတာင္ကို ေမာင္ျဖဳိပါ့ ျမငိးမိုရ္မို ့လား။ စိုးပါနဲ့ေမရယ္ မိုးၾကယ္မို ့လား

(ဒီစာသားကိုအခုမွပဲ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္၊ အပ်ဳိေတာ္မ ၀၀ႀကီးကို ျမင့္မိုရ္ေတာင္နဲ ့ႏႈိုင္းဆိုတာကိုး၊အဟက္၊ ျဖိဳတယ္ဆိုတာ ဆိုင္းသမား ဗန္းစကားကို ထည့္သံုးထားတာ၊ အရင္က ဒီစာကို ဖတ္ၿပီး ၾကည္ႏူးေနခဲ့တာ)

ေရႊက်ီးရယ္ညိဳျပာျပာ ၀ဲတဲ့လို ့လာ၊ ပ်ဳိ ့ေမာင္ေတာ္ လာမဲ့လမ္း ဆီးၾကိဳလွည့္စမ္း

မင္းေမာင္ေတာ္ လာမဲ့လမ္း ဆီးၾကိဳလွည့္စမ္း ေရႊက်ီးရယ္ညိဳျပာျပာ ၀ဲတဲ့လို ့လာ၊

မင္းဟိုကလာ ငါဒီကသြား၊ မေရွာင္သာတဲ့ လမ္းေျမွ်ာင္ၾကား၊ မင္းနဲ့ငါနဲ့ညား

အဲဒီမွာပဲ အဆိုရပ္ ဆိုင္းပိတ္ခ်ၿပီး

က်ေနာ္ေလ ေရႊျပံဳးသားနဲ ့ဆံုးပါေလေရာ့တာပါပဲခင္ဗ်ာ။

ခင္ဗ်ာ ဇာတ္လမ္းလား၊ ဘာမွ ဆက္မျဖစ္ပါဘူးခင္ဗ်ား တေဘာင္ထဲမွာသာ မင္းဟိုကလာ ငါဒီကသြား၊ မေရွာင္သာတဲ့ လမ္းေျမွ်ာင္ၾကား၊ မင္းနဲ့ငါနဲ့ညား လို ့ေျပာတာ

တကယ့္ဘ၀မွာေတာ့ မေရွာင္သာတဲ့လမ္းမဟုတ္ ဒကၡိဏ ယဥ္စြန္းတန္းနဲ ့ဥတၱရ ယဥ္စြန္းတန္းပဲ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္မိလိုက္ပါဘူး

ဒါေလးနဲ့ တြဲ နားေထာင္ရင္း ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ

https://soundcloud.com/maungko/track-6